وقتی که میلادت مُـقارِن با پیـمـبر شد            یعنی که بخت و طالع ات زیبا مقدّر شد
خوش آمـدی ای گـلـشنِ زیـبا نگـارِ ما            دنـیا ز نـورِ تـو وُ جَـدِ تـو مـنـوّر شـد

با دسته گل‌های پُرِ از نیلـوفـر و یاسی            میلادِ مسـعـودِ تـو با خـاتـم بـرابـر شد
امشب که بزمِ عاشقان در اوج شادی است            آری که غرقِ شور و شادی قلبِ کوثر شد
دل می‌شود شیدا به عشق فجرت ای صادق            آن روز که زیباییِ حُسنت مُـصوّر شد
آئینۀ چـشمانِ تو هم رنگِ بـاران است            امشب میِ میخـانه‌ها لـبریزِ ساغـر شد
رازِ فلق در آسمانِ روشنت جاری‌ست            بستانِ زهرا از گُـلِ جانت معـطّـر شد
قلبِ جهان امشب چه زیبا می‌تراود در            صبحی که از شوقِ سرشکِ مژه‌ات تر شد
شوریست در لبخندِ تو از جـنسِ آئـینه            در خانۀ باقر پُر از صد عود و عنبر شد
دشت و بیابان‌ها و دریـاها به شوقِ تو            لبریزِ شور و شادیِ جانانه یکسر شد!